Željko Dragić, doktor istorije i poznati humanista, nedavno se preselio u Srbiju, u Ravno Selo kod Vrbasa, iako je rođen u Nemačkoj. Sa sobom je doveo i svoju šestogodišnju ćerku Gretu, koja je takođe rođena u Nemačkoj. Iako žive u Srbiji, Dragić se trudi da i njegova mezimica nauči što više o srpskoj tradiciji i kulturi.
Tokom istraživanja srpske zajednice u dijaspori, Dragić je nedavno boravio u Americi, tačnije u Čikagu. Dok je on sakupljao podatke, mala Greta je pohađala Akademiju „Sveti Sava“ u tom američkom gradu. Dragić nam prenosi da je Greta uživala u školi i da je imala pozitivno iskustvo sa učiteljicama Marinom Stojmenović i Svjetlanom Aleksić. Boravak u Čikagu bio je nezaboravan za oboje, a Dragić ističe da je zajednica tamo veoma posvećena očuvanju srpskog identiteta.
Opisujući nam srpsko-američku Akademiju „Sveti Sava“ u Čikagu, Dragić ističe da ova obrazovna ustanova već godinama radi na očuvanju srpske kulture, jezika i pravoslavne vere među mladim generacijama u dijaspori. Osnovana je 2001. godine i pruža trojezično obrazovanje na srpskom, ruskom i engleskom jeziku za učenike od predškolskog uzrasta do osmog razreda. Pod vođstvom Dragana Arsića, rodom iz Beograda, Akademija je postala sinonim za kvalitetno obrazovanje u pravoslavnom hrišćanskom okruženju.
Jedan od zanimljivih likova u školi je domar Stiven Gan, kojeg đaci nazivaju Steva „pištolj“. On je pre sedam godina prešao u pravoslavlje, a njegova krsna slava je Sveti arhangel Mihailo. Deca ga veoma vole, a Dragić ističe da je Steva posebno zanimljiv njegovoj ćerki Greti.
Dragić nam prenosi utiske male Grete o boravku u Čikagu i tamošnjoj nastavi. Ona je stekla mnogo prijatelja, a sada tečno govori srpski, engleski i nemački jezik. Dragić ističe da je Greta primetila razlike u načinu učenja između Amerike i Srbije, ali da su te razlike male. Posebno joj se dopada što svakodnevno ide u crkvu Svetog Vaskrsenja Hristovog, koja je u blizini škole, i što uživa u časovima veronauke. Raduje se ponovnom susretu sa drugarima iz Ravnog Sela i svojom učiteljicom Biljanom Tintor.
Oca i ćerku posebno je obradovalo kada su u jednom marketu u Čikagu videli ukrasnu kesu sa natpisom na engleskom jeziku „Ja volim Srbiju“. Greta je uživala u boravku u Americi, ali se rado vraća u Srbiju gde živi sa svojim ocem i istražuje srpsku tradiciju i kulturu.
Željko Dragić i njegova ćerka Greta primer su kako se ljubav prema rodnoj zemlji i tradiciji može negovati i van granica Srbije. Njihova priča pokazuje važnost očuvanja srpskog identiteta među mladim generacijama u dijaspori i podseća nas na važnost obrazovanja, vere i tradicije u formiranju ličnosti i identiteta.
