Prošle godine je u Beogradu sahranjeno 234 ljudi, od kojih je 31 osoba bila bez identiteta. Ove godine, 100 ljudi nije imalo nikoga da ih isprati na večni počinak, a njihova imena su nepoznata. Opštine i centri za socijalni rad snose troškove sahranjivanja tih ljudi. U većini slučajeva, ako nije poznato poslednje prebivalište preminulog, troškove snosi opština na čijoj teritoriji su pronađeni posmrtni ostaci.

U Kragujevcu postoji oko 100 grobova sahranjenih „o trošku opštine“, dok se u Kruševcu mesečno sahrane jedna do dve osobe bez srodnika. Njihova sahrana se obavlja na dostojanstven način, a troškove pokriva opština ili centri za socijalni rad. Grobna mesta ovih osoba nemaju nadgrobne spomenike, već su obeleženi drvenim krstom ili piramidom na kojima su osnovni podaci o preminulima.

Komunalna preduzeća za pogrebne usluge se suočavaju sa izazovom pronalaženja srodnika preminulih osoba. U slučajevima gde nema srodnika, postupak utvrđivanja identiteta preminulih prepušta se Ministarstvu unutrašnjih poslova. Nakon identifikacije, osobe se sahranjuju pod imenom i prezimenom, a u suprotnom kao „N.N.“. U Beogradu se opština koja obezbedi sahranjivanje ima pravo na nadoknadu troškova od osoba koje su dužne da obezbede sahranjivanje iz zaostavštine preminulih.

Sahrana preminulih bez bliskih osoba u Beogradu košta oko 44.000 dinara, dok u Kragujevcu cena iznosi oko 130.000 dinara, uključujući i održavanje grobnog mesta. U Kruševcu se sahrane obavljaju bez naplate parcela, a troškove pogrebne opreme, drvenog krsta i ukopa pokrivaju opštine ili centri za socijalni rad.

Retki su slučajevi sahranjivanja neidentifikovanih osoba, a poslednjih desetak godina nije bilo slučajeva beba sa „N.N.“ oznakom. Mrtvorođene bebe se sahranjuju na posebnom grobnom mestu u Orlovači, dok se živorođene preminule bebe sahranjuju u porodična grobna mesta ili se pepeo polaže u Bebi-vrt na Lešću. Sahranjivanje ovakvih osoba regulisano je Zakonom o sahranjivanju i grobljima, te su postupci isti na teritoriji cele države.