Starorimski Apijev put, poznat i kao Via Appia, predstavlja jedan od najvažnijih puteva koje su izgradili stari Rimljani. Smatra se da je to bio najraniji put koji je povezivao Rim sa Brindizijem na jugoistoku Italije, a prva deonica puta izgrađena je 312. godine pre nove ere po nalogu rimskog državnika Apija Klaudija Cekusa. Ovaj put je predstavljao strateški koridor i bio je od vitalnog značaja za vojne svrhe.
Apijev put je važan ne samo zbog svog istorijskog značaja, već i zbog impresivne arhitekture i okoline koja ga okružuje. Iako su svi putevi vodili u Rim, Via Appia se izdvaja po svom veličanstvenom izgledu i značaju. Danas su očuvani samo delovi ovog puta, od kojih je najpoznatiji arheološki park „Appia Antica“ na jugu Rima, koji sadrži prvih 17 kilometara ovog puta, okružene ostacima drevnih rimskih građevina.
Italija, kao zemlja sa bogatom istorijom i kulturnim nasleđem, ima najveći broj lokacija na Uneskovoj listi svetske baštine – čak 60. Ova lista obuhvata različite lokalitete širom sveta koji se smatraju od izuzetnog kulturnog, istorijskog ili prirodnog značaja i koji su pod zaštitom Uneskovih standarda za očuvanje. Upravo zbog svog bogatog nasleđa, Italija ima veliki broj lokacija koje su doprinele istoriji čovečanstva i koje su sada prepoznate kao delovi svetske baštine.
Pored Apijevog puta, nedavno je Unesko dodao i seriju skulptura na otvorenom rumunskog vajara Konstantina Brankusija na listu svetske baštine. Ove skulpture predstavljaju jedan od najistaknutijih primera javne umetnosti 20. veka i deo su velike kolekcije koju je Brankuzi stvorio kao počast vojnicima koji su poginuli u Prvom svetskom ratu. Skulpture su kreirane od 1937. do 1938. godine u malom gradu Targu Žiu na jugozapadu Rumunije i predstavljaju retka dela ovog umetnika koja se nalaze u Rumuniji.
Konstantin Brankuzi je bio poznati rumunski vajar koji je veći deo svog života proveo u Parizu, gde je stekao svetsku slavu i priznanje. Njegove skulpture na otvorenom su prepoznate kao remek-dela moderne umetnosti i predstavljaju važan deo kulturnog nasleđa Rumunije. Njegovo stvaralaštvo je inspirisano različitim istorijskim i mitološkim temama, a skulpture na otvorenom predstavljaju njegov doprinos javnom prostoru i dostupnosti umetnosti široj publici.
Unesko, kao organizacija koja se bavi zaštitom i očuvanjem svetskog kulturnog nasleđa, igra ključnu ulogu u promovisanju i zaštiti važnih lokaliteta širom sveta. Njihova lista svetske baštine predstavlja dragocen resurs za sve ljude koji žele da upoznaju i istraže različite kulturne, istorijske i prirodne dragocenosti koje čovečanstvo poseduje. Kroz zaštitu i promociju ovih lokaliteta, Unesko doprinosi očuvanju kulturnog nasleđa za buduće generacije i osigurava da važne istorijske i kulturne vrednosti ostanu sačuvane i dostupne svima.
Starorimski Apijev put i skulpture Konstantina Brankusija su samo primeri bogatog kulturnog nasleđa koje se čuva i štiti širom sveta. Njihov značaj leži u istoriji, umetnosti i arhitekturi koja svedoči o bogatoj prošlosti i nasleđu koje je važno čuvati i preneti na buduće generacije. Kroz očuvanje ovih lokaliteta i umetničkih dela, čuvamo deo svoje prošlosti i negujemo kulturno nasleđe koje nas definiše kao ljude i društvo.
