Devedesete godine prošlog veka u Srbiji bile su obilježene brojnim krvavim obračunima i ubistvima, a posebno se ističe mesec oktobar. Nekoliko slučajeva ubistava ostalo je nerasvijetljeno, a počinioci nikada nisu identificirani ili procesuirani. Jedan od takvih slučajeva je ubistvo Aleksandra Kneževića Kneleta, koji je likvidiran 28. oktobra 1992. u hotelu „Hajat“. Niti naručilac, niti izvršitelj ubistva nisu identificirani, a mnogi vjeruju da će to ubistvo ostati nerasvijetljeno zauvijek. Također, ubistvo generalnog sekretara Jugoslovenske levice Zorana Todorovića Kundaka 24. oktobra 1997. i dalje je obavijeno tajnom, jer ni počinitelj ni nalogodavac nikada nisu pronađeni.

Jedan od ubijenih likova devedesetih godina bio je Zoran Dimitrov Žuća, jedan od aktera dokumentarnog filma „Vidimo se u čitulji“. Žuća je ubijen 6. oktobra 1996. na Konjarniku, a smatra se da je ubijen od strane ljudi kojima je vjerovao. Goran Radulović Goksi, pripadnik Draškovićevog obezbeđenja, ubijen je u sačekuši 26. oktobra 1999. na Dorćolu, a motivi i počinioci ubistva također nisu pronađeni.

Dejan Marjanović Šaban, poznat kao kriminalni kralj Zvezdare, ubijen je 18. oktobra 1994. godine. Iako je tvrdio da je preživio pokušaj ubistva istog dana, ubijen je nekoliko sati kasnije. Njegov maloletni kum Aleksandar Paunović poznat kao Mali Paun, ubio ga je pred ulazom u zgradu u kojoj je živio. Sedam dana nakon ubistva, Paun se predao policiji, ali motivi ostaju nejasni. Nebojša Đorđević Šuca, vođa navijača Crvene zvezde, ubijen je u sačekuši ispred svoje kuće u Zemunu 12. oktobra 1996. Više od 20 metaka pogodilo ga je u glavu, a motiv ubistva i počinitelji do danas nisu pronađeni.

Devedesete godine bile su turbulentno vrijeme u Srbiji, obilježeno nasiljem i krvavim obračunima. Mnogi slučajevi ubistava ostali su neriješeni, a mnogi počinioci nikada nisu privedeni pravdi. Iako je prošlo više od tri decenije od tih događaja, sjećanja na devedesete i dalje žive kroz priče o nerasvijetljenim zločinima i misterioznim likvidacijama.