Glumac Gojko Šantić preminuo je u 78. godini u Beogradu, saopštilo je večeras Jugoslovensko dramsko pozorište čiji je član bio od 1968. do 2011. Šantić je diplomirao glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju 1967. u klasi Mate Miloševića, a naredne godine postao je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta.

Bio je dobitnik brojnih nagrada, među kojima su Oktobarska nagrada, Vukova nagrada i četiri Godišnje nagrade Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Datum i mesto sahrane biće naknadno objavljeni.

Pripadao je takozvanoj generaciji Bojanovih beba, zajedno sa glumcima koji su primljeni tih godina: Milan Gutović, Tanasije Uzunović, Josif Tatić, Ivan Bekjarev, Branko Cvejić, Svetlana Bojković, Đurđija Cvetić, Slobodan Đurić, Dušan Đurić, Vojislav Brajović, Mirjana Vukojčić, Cvijeta Mesić.

U matičnoj kući ostvario je više od trideset uloga među kojima se izdvajaju one u predstavama Koriolan, Otelo, Ja, Rade Tomov, Tri sestre, Zli dusi, Seobe, Valjevska bolnica, Vesele žene Vinzorske, Putujuće pozorište Šopalović. Poslednja uloga odigrana u JDP bila je Gajev u Čehovljevom Višnjiku 2000. godine.

Gostovao je i na drugim pozorišnim scenama – Beogradskog dramskog pozorišta, Ateljea 212, Crnogorskog narodnog pozorišta, Narodnog pozorišta u Beogradu, Narodnog pozorišta u Nišu. Igrao je i na filmu i televiziji, a najznačajniju filmsku ulogu, Doroteja, ostvario je u istoimenom filmu iz 1981. godine.

Gojko Šantić bio je jedan od najpoznatijih glumaca u Jugoslaviji, a njegovim odlaskom svet glume izgubio je jednog od svojih najtalentiranijih članova. Svojom dubokom i emotivnom interpretacijom likova, ostavio je neizbrisiv trag na domaćoj pozorišnoj sceni.

Ostvarenjem značajnih uloga u različitim predstavama, filmovima i televizijskim projektima, Gojko Šantić je pokazao svoje izvanredne glumačke sposobnosti i stekao brojne obožavatelje širom bivše Jugoslavije. Njegove interpretacije likova nosile su sa sobom dubinu, strast i kompleksnost, čime je osvojio srca publike i kolega.

Njegova uloga u filmu Doroteja iz 1981. godine ostala je upamćena kao jedna od njegovih najznačajnijih, demonstrirajući njegovu široku paletu glumačkih veština i sposobnosti da prenese duboke emocije na ekranu.

Gojko Šantić nije samo bio izuzetan glumac, već i posvećen mentor i uzor mnogim mladim glumcima koji su sa divljenjem gledali njegov rad i učili od njegovog iskustva. Njegova smrt predstavlja ogroman gubitak za celu pozorišnu zajednicu, koja će ga zauvek pamtiti po njegovim izuzetnim doprinosima umetnosti.

Njegova prisutnost na domaćoj pozorišnoj sceni bila je nezamenjiva, a brojne nagrade koje je osvojio tokom svoje karijere svedoče o njegovom neospornom talentu i značaju koji je imao u svetu umetnosti.

Smrt Gojka Šantića ostavila je prazninu koju će teško popuniti bilo koji drugi glumac. Njegovo nasleđe će živeti kroz njegove uloge i sećanja na nezaboravne trenutke koje je pružio publici širom regiona. Njegova glumačka ostvarenja ostaće trajna inspiracija za buduće generacije umetnika.

Datum i mesto sahrane Gojka Šantića biće naknadno objavljeni, a njegovi najbliži, kolege i poštovaoci umetnosti uveliko će ga se prisećati kao vrhunskog umetnika i čoveka koji je ostavio dubok trag u pozorištu, filmu i televiziji. Svojim radom i karijerom, Gojko Šantić je postao ikona jugoslovenske glumačke scene i neprocenjiv deo kulturne baštine ovih prostora.