Ana Ristović, istaknuta srpska pesnikinja, nedavno je nagrađena Vaskom Popom u Vršcu. Ristović ističe da je primiti nagradu s imenom velikog modernog pesnika velika čast, s obzirom na Popino stvaranje koje je pomeralo granice pesničkog izraza. Ističe da je prvi put došla u dodir s Popinom poezijom u srednjoj školi, te da ju je oduševila njena drugačijost i magičnost. Ristović također ističe važnost književne kritike u ocenjivanju poezije, ali naglašava da pesnici ne bi trebali težiti sujetoj i žudnji za nagradama, već pisati iz unutrašnje potrebe.

U današnjem svetu sve veće neslobode, Ristović vidi poeziju kao akt subverzije koji se bori protiv konzumerizma i populizma. Smatra da je poezija važna kako bi nas vratila sebi, podstakla nas da se zapitamo o svetu i podstakla nas da iznova gledamo i otkrivamo svet. Žali što je sve manje prostora za književnu kritiku, ali i ističe važnost radionica kreativnog pisanja kao načina za učenje tehnike pisanja.

Kada je reč o ženskom piscu, Ristović ističe da žensko pismo postoji nezavisno od pola, te da je važno priznati njegovu važnost s obzirom na borbu za rodnu ravnopravnost. Preporučuje knjige feminističke poezije Dragane Mladenović kao dobar primer angažovane poezije. Kada je reč o prevodiocima, Ristović ističe da je njihov rad često potcenjen, te da se često ne priznaje njihov doprinos u promociji dela stranih autora.

Na kraju, Ristović izražava nadu da će se svet vratiti knjigama i poeziji te da će se usporiti kako bi pronašao mesto za jezik, knjigu i čitanje. Smatra da je važno sačuvati mesto za knjige i poeziju kako bi spasili sopstvenu dušu.