Mira Trailović, režiserka, jedna od najdominantnijih ličnosti srpskog teatra i van granica tadašnje Jugoslavije, rođena je na sutrašnji dan pre stotinu godina, 22. januara 1924.

Među pionirima je avangardnog pozorišta u Istočnoj Evropi. Predstavila je beogradskoj publici najznačajnija imena svjetske pozorišne avangarde poput Ežena Joneskua, Pitera Bruka, Beketa, Grotovskog, Sartra, Edvarda Olbija, Tomasa Sternsa Eliota, Stanislava Ignaca Vitkjeviča. Upamćena je po postavci mjuzikla „Kosa“.

Osnovala je, sa Radošem Novakovićem, 1956. pozorište Atelje 212, a zatim i BITEF, Beogradski internacionalni teatarski festival, kojeg je bila umjetnički direktor od 1967. do smrti.

Rođena je u Kraljevu, u izrazito intelektualnoj porodici. Otac Andrija Milićević bio je poznati književni prevodilac, a majka je bila izdanak uticajne porodice Obrenovića.

Godine 1944., po oslobođenju, počela je raditi u Radio Beogradu, kao spiker. Režirala je oko 70 radio drama, a kasnije je postala profesor na katedri Radio režije, tadašnje Akademije za pozorište, film, radio i televiziju.

U Ateljeu 212, čiji je bila saosnivač, režirala je dvadesetak predstava, među kojima „Stolice“ Joneskua, „Nesporazum“ Kamija, „Nema izlaza“ Sartra, „Ko se boji Virdžinije Vulf“ Edvarda Olbija.

Osnivač je, sa Jovanom Ćirilovom, BITEF, koji je postao prostor za najrazličitije avangardne teatarske tendencije. Održala je stotine izvedbi širom svijeta i osvojila brojne nagrade.

Mira Trailović je preminula 1989. godine, a njen doprinos svjetskom teatru i filmskoj industriji se i danas cijeni. Njeni uspjesi i kreativnost će se dugo pamtiti.