Narodna biblioteka Osečina nedavno je objavila monografiju pod nazivom „Stara crkva Vaznesenja gospodnjeg u Osečini“, koja je napisana od strane dr Jelene Glušac, naučne saradnice Istorijskog instituta u Beogradu. Ovaj hram, podignut početkom 18. veka, prvobitno je bio posvećen Svetom Georgiju i više puta je bio zapaljen od strane Turaka, ali su ga Srbi obnavljali. Monografija sadrži različita poglavlja posvećena varošici Osečini, istorijatu same crkve, parohijama i analizom popisa sela od 1834. do 1931. godine.
Posebno zanimljivo poglavlje u monografiji govori o 20 sveštenika koji su služili u staroj crkvi u Osečini, od prvih pomena crkve do 1940. godine, kada je izgrađen novi hram. Ukupno, na 205 stranica monografije nalazi se 22 ilustracije i fotografije, od kojih je jedna od najznačajnijih fotografija crkve iz prošlog veka, čiji je autor bio kustos Etnografskog muzeja u Beogradu, Nikola Zega. Celokupno istraživanje se bazira na više od 70 izvora.
„Nacionalna biblioteka Osečina ističe da je ovo prva monografija koja u potpunosti prati crkveni i narodni život stare crkve od kraja 17. veka do 1940. godine.“ U ovom periodu, područje Osečine bilo je pod vlašću Osmanskog carstva, Habzburške monarhije, kneževine pa kraljevine Srbije, Kraljevine SHS i Kraljevine Jugoslavije. Autorica je pažljivo pratila sve značajne događaje koji su uticali na položaj crkve i njenih parohija, kao i administrativne promene, od valjevske episkopije, užičko-valjevske mitropolije, šabačko-valjevske eparhije, do današnje valjevske eparhije.
Monografija „Stara crkva Vaznesenja gospodnjeg u Osečini“ je važna za sve koji su zainteresovani za istoriju ovog regiona, kao i za ljude koji žele dublje da istraže istoriju Srpske pravoslavne crkve u Osečini. Ovaj temeljno istražen i bogato ilustrovan rad pruža čitaocima uvid u različite aspekte života i rada crkve, kao i u važnost njenog mesta u zajednici kroz istoriju.
Ova monografija je rezultat dugogodišnjeg istraživačkog rada autorke, dr Jelene Glušac, koja je stručnjak za istoriju Srpske pravoslavne crkve i koja je posvetila puno pažnje proučavanju crkvenih i parohijskih arhiva kako bi što tačnije prenela priču o staroj crkvi u Osečini. Njena stručnost i predanost ovom projektu dodatno su doprinele kvalitetu monografije i njenom značaju u domaćoj istoriografiji.
Ovaj rad je važan doprinos poznavanju istorije Crkve u Srbiji i predstavlja dragocen izvor informacija o životu i radu crkve u jednom manjem mestu kao što je Osečina. Monografija će biti od koristi kako istoričarima, tako i svim zainteresovanim građanima koji žele da saznaju više o lokalnoj istoriji i tradiciji.
Narodna biblioteka Osečina je ponosna na objavljivanje ove monografije i smatra da će ona biti dragocen doprinos bibliotekarskoj i istraživačkoj zajednici u Srbiji. S obzirom na to da ova biblioteka ima bogatu zbirku knjiga i publikacija posvećenih lokalnoj istoriji i kulturi, objavljivanje monografije o staroj crkvi u Osečini samo je još jedan korak ka očuvanju i promociji kulturnog nasleđa ovog regiona.
U zaključku, monografija „Stara crkva Vaznesenja gospodnjeg u Osečini“ je važan doprinos istoriografiji Srpske pravoslavne crkve i lokalnoj istoriji Osečine. Autorica, dr Jelena Glušac, detaljno je istražila istoriju starog hrama, prateći njegovu sudbinu kroz različite istorijske periode i promene vlasti. Svojim stručnim pristupom i obimnim istraživanjem, ona je uspela da oživi priču o crkvi koja je bila svedok mnogih događaja i promena u ovom delu Srbije. Monografija će sigurno biti od velikog interesa za sve koji žele da saznaju više o istoriji Crkve i lokalne zajednice u Osečini.
